Żelazna dama polityki, Margaret Thatcher powiedziała kiedyś „Nie ma czegoś takiego, jak publiczne pieniądze. Jeśli rząd mówi, że komuś coś da, to znaczy, że zabierze Tobie, bo rząd nie ma żadnych własnych pieniędzy”. To bardzo proste, państwo utrzymuje się z podatków, które zbiera od swoich obywateli. Zasada działania podatków jest bardzo prosta. Podatek, to obowiązkowe świadczenie pieniężne, pobierane bez konkretnego świadczenia wzajemnego. Podatki płacisz, bo musisz, a czy dostaniesz coś za swoje podatki, tego nie wiesz.

Nic dziwnego, że o konieczności płacenia podatku myślisz jak o całkowicie idiotycznym obowiązku, który zmniejsza Twoje zarobki. Zwłaszcza, że podatki płacisz w różnych formach. Bezpośrednio, gdy odprowadzasz, podatek nałożony na Twój majątek lub dochody, ale też pośrednio, gdy płacisz podatek nałożony na nabywany przez Ciebie przedmiot. Podatek płacisz, gdy wykonujesz określone czynności: pracujesz i zarabiasz, prowadzisz działalność gospodarczą, kupujesz i sprzedajesz, a nawet wówczas, gdy tylko posiadasz.

Podatek płacisz nawet wówczas, gdy otrzymujesz od kogoś prezent. Ba, podatek płacisz gdy pada deszcz. Ilość podatków i fantazja ich twórców, wydaje się nieskończona. A dlaczego właściwe płacisz podatki? W pierwszej kolejności służą realizacji funkcji fiskalnej. To podstawowa funkcja podatków, znana od czasów nowożytnych, która służy budowaniu dochodów państwa.

Dochody budżetowe z tego tytułu stanowią podstawowe wpływy, uzupełnianie tylko przychodami z ceł, akcyzy czy pożyczek. Kształtowanie wysokości podatków, ich podział pomiędzy poszczególne grupy społeczne, organy samorządu terytorialnego i innych podatników, to z kolei funkcja redystrybucyjna. W teorii służy ona niwelowaniu nierówności społecznych.

Rolą podatków jest także stymulowanie rozwoju gospodarczego – zwiększenie lub zmniejszenie daniny, może pobudzać prowadzenie działalności gospodarczej lub wręcz przeciwnie zniechęcać do niej. To wyjątkowo proste- jeśli większość tego, co zarobisz, masz oddać to po co pracować? I wreszcie ostatnia funkcja, informacyjna. Państwo, nawet jeśli nie każe Ci płacić, chce wiedzieć, co robisz ze swoimi pieniędzmi.

Doskonałym przykładem są tu choćby zwolnienia z podatku od darowizny w gronie najbliższej rodziny, ale tylko pod warunkiem poinformowania o transakcji państwa. Czy kolejny, związany z obrotem złotem, które kupisz bez podatku, ale państwo chce wiedzieć, że zostałeś właścicielem sztabki cennego kruszcu. Teoretycznie, funkcja informacyjna podatków, służy śledzeniu nieprawidłowości w przebiegu procesów gospodarczych.

Łatwo zauważyć, że przeciętny obywatel, który wpłaca w podatkach nieco ponad 20 tysięcy rocznie, nie ma żadnego wpływu na to, na co przeznaczane są jego pieniądze. To państwo decyduje, czy i jaką daninę nałożyć. Podnieść podatek od zarobków, czy może od zakupu towarów. Państwo decyduje, jak opodatkować naszą pracę, ale też zgromadzony przez nas majątek. Wpływa także na wysokość naszych długów, nie tylko publicznych, ale całkowicie prywatnych, przy kredytach, regulując chociażby wysokość stóp procentowych.

Decyduje, gdzie i jak lokować nasze pieniądze, odłożone na emerytury oraz gwarantuje nam pakiety usług publicznych. Państwo nic nam nie daje, ono tylko rozdziela nasze pieniądze. Uwierzmy żelaznej damie.